معترض‌ترین کاربر اینترنت!

تصور کنید صبح زود، برای خرید نان سنگک داغ به نانوایی محل رفته‌اید. نانوا با چهره‌ای درهم و شرمسار، نان را از تنور بیرون می‌کشد، نگاهی پر از تأسف به آن می‌اندازد و رو به شما می‌گوید: «خداوکیلی این چه نانی است که ما دست شما مردم می‌دهیم؟ نه طعم نان دارد، نه بوی نان!»

هنوز در شوک این صداقت بی‌سابقه هستید که شاطر از آن طرف فریاد می‌زند: «مشتریان عزیز توی صف، اگر ماست چکیده یا پنیری، چیزی همراهتان هست، بعد از اینکه نان را خریدید زود نانتان را با آن بخورید و بعدش بروید. چون این نان‌های ما این‌قدر بی‌کیفیت است که تا به خانه برسید، یک جوری بیات و آجر می‌شود که فقط به درد بنایی می‌خورد!» و بعد، تمام کارکنان نانوایی، از آن شاگرد کوچک نانوایی گرفته تا کسی که کارت می‌کشد به‌خاطر نان فولادینی که خودشان تولید کرده‌اند، سرهایشان را به نشانه تأسف تکان می‌دهند.

حالا دقیقا همین اتفاق در حوزه ارتباطات رخ داده است و شخص وزیر ارتباطات در نقش آن نانوای روراست ظاهر شده و رسماً اعلام کرده است: از کیفیت اینترنت ناراضی هستم.

اگر انتقاد‌های وزیر از خودش همین‌طور ادامه یابد بعید نیست این اتفاقات را شاهد باشیم:

در جلسه استیضاح وزیر ارتباطات، هنگامی که نمایندگان موافق استیضاح علیه خودش، مشغول سخنرانی آتشین هستند از جایش بلند می‌شود و با کف زدن‌های ممتد از منتقدان خودش حمایت می‌کند.

موقع سخنان نمایندگان مخالف استیضاح هم در سخنرانی آنها اختلال ایجاد می‌کند و نمی‌گذارد آنها حرفشان را در دفاع از او بزنند.

هرقدر هم آقای قالیباف، رئیس مجلس، تذکر دهد که آقای وزیر اینها دارند از شما دفاع می‌کنند بگذار حرفشان را بزنند. داد می‌زند: آخر کجای عملکرد من قابل دفاع است؟ آخر اینترنت است که دادیم دست ملت؟ مگر می‌شود این چند کیلوبایت داده ارسالی و دریافتی را اینترنت قلمداد کرد. شما یک فیلم سینمایی کم حجم هم بخواهید دانلود کنید تا موقعی که دانلودتان تمام شود تمام عوامل پشت صحنه و روی صحنه فوت می‌شوند.

البته ما دلمان به حال وزیر ارتباطات خیلی سوخت. ما می‌توانیم به وزیر اعتراض کنیم که این چه وضع اینترنت است، ولی ایشان نارضایتی خودش را به کدام مسئول اعلام کند و بگوید از این نان دیجیتالی که قبل از رسیدن به مقصد بیات می‌شود، ناراضی است.