نخستین زیستگاه زیرآبی پس از دهه‌ها؛ کلید راز ۹۵ درصد اقیانوس‌ها
به گزارش خبرگزاری - [1]شرکت فناوری اقیانوسی دیپ، مستقر در بریتانیا، پروتوتایپ زیستگاه زیرآبی ونگارد را در میامی فلوریدا رونمایی کرد؛ سازه‌ای پیشگام که زندگی و پژوهش طولانی‌مدت زیر دریا را ممکن می‌سازد.
به گزارش ایتنا[2] و به نقل از اینترستینگ انجینیرینگ، این زیستگاه آزمایشی تا چهار سرنشین را تا یک هفته نگه می‌دارد. هدف شرکت آن است که پژوهشگران، کاوشگران و اقیانوس‌شناسان بتوانند مدت‌های طولانی زیر آب بمانند.
تا کنون، بیشتر مأموریت‌ها تنها چند ساعت غوطه‌وری مجاز می‌دانند. «زیر سطح اقیانوس، مرز پهناوری نهفته که قرن‌ها انسان را مجذوب کرده»، شرکت اعلام کرد.
گفته می‌شود ساختار مدولار ونگارد از سه بخش تشکیل شده: محفظه زندگی، مرکز غواصی و پایه‌ای لنگر انداخته به بستر دریا. محفظه نخست حدود ۱۲ متر طول و ۳٫۷ متر عرض دارد؛ سرنشینان در آن می‌خورند، می‌خوابند و پژوهش می‌کنند، البته در امان از فشار شدید آب.
مرکز غواصی به پایه زیرآبی متصل است و زیستگاه را از امواج و طوفان حفظ می‌کند. سکوی شناور سطحی هوا فشرده، برق و ارتباطات تأمین می‌کند. بر این اساس، سامانه‌ای کاملاً کارآمد شکل می‌گیرد که زندگی انسانی زیر اقیانوس را پایدار می‌سازد.
نورمن اسمیت، مدیرعامل دیپ و مهندس ارشد ونگارد، توضیح می‌دهد: «مناطقی در اقیانوس‌های جهان در آن عمق ناکاویده مانده‌اند؛ دسترسی غواصان به آن‌ها قلمرویی نو از علم می‌گشاید».
ونگارد در عمق حدود ۲۰ متر کار می‌کند؛ عمقی که غواصان با تجهیزات استاندارد اسکوبا می‌رسند. اما شرکت در حال طراحی نمونه‌های تازه‌ای است که تا ۲۰۰ متر پایین خواهند رفت.
زیستگاه زیرآبی برای اقیانوس‌شناسان دریایی محیطی امن فراهم می‌آورد. گفتنی است با حذف نیاز به صعود مکرر، مشاهده مستقیم اکوسیستم‌های شکننده ممکن می‌شود.
گفتنی است دیپ تأکید دارد ونگارد گام نخست انسان به سوی آبزی‌شدن است.∎[3][4]
به گزارش ایتنا[2] و به نقل از اینترستینگ انجینیرینگ، این زیستگاه آزمایشی تا چهار سرنشین را تا یک هفته نگه می‌دارد. هدف شرکت آن است که پژوهشگران، کاوشگران و اقیانوس‌شناسان بتوانند مدت‌های طولانی زیر آب بمانند.
تا کنون، بیشتر مأموریت‌ها تنها چند ساعت غوطه‌وری مجاز می‌دانند. «زیر سطح اقیانوس، مرز پهناوری نهفته که قرن‌ها انسان را مجذوب کرده»، شرکت اعلام کرد.
گفته می‌شود ساختار مدولار ونگارد از سه بخش تشکیل شده: محفظه زندگی، مرکز غواصی و پایه‌ای لنگر انداخته به بستر دریا. محفظه نخست حدود ۱۲ متر طول و ۳٫۷ متر عرض دارد؛ سرنشینان در آن می‌خورند، می‌خوابند و پژوهش می‌کنند، البته در امان از فشار شدید آب.
مرکز غواصی به پایه زیرآبی متصل است و زیستگاه را از امواج و طوفان حفظ می‌کند. سکوی شناور سطحی هوا فشرده، برق و ارتباطات تأمین می‌کند. بر این اساس، سامانه‌ای کاملاً کارآمد شکل می‌گیرد که زندگی انسانی زیر اقیانوس را پایدار می‌سازد.
نورمن اسمیت، مدیرعامل دیپ و مهندس ارشد ونگارد، توضیح می‌دهد: «مناطقی در اقیانوس‌های جهان در آن عمق ناکاویده مانده‌اند؛ دسترسی غواصان به آن‌ها قلمرویی نو از علم می‌گشاید».
ونگارد در عمق حدود ۲۰ متر کار می‌کند؛ عمقی که غواصان با تجهیزات استاندارد اسکوبا می‌رسند. اما شرکت در حال طراحی نمونه‌های تازه‌ای است که تا ۲۰۰ متر پایین خواهند رفت.
زیستگاه زیرآبی برای اقیانوس‌شناسان دریایی محیطی امن فراهم می‌آورد. گفتنی است با حذف نیاز به صعود مکرر، مشاهده مستقیم اکوسیستم‌های شکننده ممکن می‌شود.
گفتنی است دیپ تأکید دارد ونگارد گام نخست انسان به سوی آبزی‌شدن است.∎[3][4]
References
Authors: صاحب‌خبران - جدیدترین و آخرین اخبار ایران و جهان - علمی-فناوری