تاخیر در پیری سلول‌ها با نانوفناوری امکان‌پذیر است!
به گزارش خبرگزاری آنا؛ دانشمندان دانشگاه تگزاس‌ای‌اند‌ام ادعا می‌کنند که ممکن است راهی برای متوقف کردن یا حتی معکوس کردن کاهش تولید انرژی سلولی یافته باشند.
روش آنها از ذرات مهندسی‌شده برای وادار کردن سلول‌های بنیادی به تولید میتوکندری اضافی استفاده می‌کند. این میتوکندری‌ها سپس به سلول‌های ضعیف‌شده منتقل شده و انرژی از دست رفته را بازیابی می‌کنند.
این دستاورد می‌تواند بر روی درمان‌های مربوط به پیری، بیماری‌های قلبی و اختلالات تخریب‌کننده عصبی تأثیر بگذارد. محققان بسیاری از شرایط مرتبط با افزایش سن و بیماری‌های تخریبی را به کاهش عملکرد میتوکندری مرتبط می‌دانند.
آموزش سلول‌ها برای اشتراک‌گذاری «باتری یدکی»
همزمان با پیرتر شدن سلول‌ها یا زمانی که بر اثر آسیب شیمیایی یا بیماری صدمه می‌بینند، ساختار‌های ریزی که وظیفه تأمین انرژی آنها را بر عهده دارند از دست می‌روند. زمانی که این کاهش سرعت می‌گیرد، سلامت سلول به شدت افت می‌کند.
این تیم روشی برای مقابله با این از دست دادن را آزمایش کردند. آنها ذرات میکروسکوپی گل‌مانندی به نام «نانوگل‌ها» از جنس دی‌سولفید مولیبدن ساختند.
وقتی سلول‌های بنیادی با این ذرات مواجه شدند، تقریباً دو برابر تعداد معمول میتوکندری تولید کردند. این سلول‌های بنیادی تقویت‌شده سپس مازاد میتوکندری را به سلول‌های آسیب‌دیده منتقل کردند.
دکتر آخیلیش ک. گاهاروار، استاد مهندسی پزشکی، گفت این روش به سلول‌های سالم آموزش می‌دهد تا از سلول‌های ضعیف‌تر حمایت کنند.
سلول‌های آسیب‌دیده «باتری جدید» می‌گیرند
سلول‌های بنیادی ارتقایافته ۲ تا ۴ برابر میتوکندری بیشتر از سلول‌های درمان‌نشده منتقل کردند. سلول‌های آسیب‌دیده این میتوکندری‌ها را جذب کردند و خروجی انرژی خود را بازیافتند. آنها همچنین مقاومت بهبودیافته‌ای در برابر استرس نشان دادند.
سلول‌های تحت این روش، در برابر آسیب‌های شبیه‌سازی‌شده شیمی‌درمانی که معمولاً باعث کاهش سریع می‌شوند، زنده ماندند. جان سوکار، نویسنده اصلی مقاله، این اثر را به تعویض یک منبع انرژی در حال شکست تشبیه کرد.
آینده درمان؛ یک تیر و چند نشان
منابع رسانه‌ای[2] تصریح می‌کنند که روش‌های موجود برای افزایش میتوکندری به دارو‌های مولکول کوچک متکی هستند که به سرعت از سلول‌ها پاک می‌شوند. تکنیک دانشگاه تگزاس‌ای‌اند‌ام از نانوذرات بزرگتری استفاده می‌کند که برای مدت طولانی‌تری در داخل سلول‌های بنیادی باقی می‌مانند و به تحریک تولید میتوکندری ادامه می‌دهند.
سوکار گفت داده‌های اولیه نشان می‌دهد که ممکن است به جای درمان‌های مکرر، بتوان ماهیانه یک دوز تزریق کرد. دکتر گاهاروار این کار را گامی اولیه، اما نویدبخش خواند و افزود که تقویت ایمن این سیستم اشتراک‌گذاری طبیعی می‌تواند به کند کردن یا حتی معکوس کردن برخی اثرات پیری کمک کند.
محققان می‌گویند این روش می‌تواند در بسیاری از بافت‌های بدن مؤثر باشد. سلول‌های بنیادی در حال حاضر نقش محوری در پزشکی احیا کننده دارند. تقویت آنها با نانوگل‌ها می‌تواند قابلیت‌های آنها را گسترش دهد.
∎[3][4]References
Authors: صاحب‌خبران - جدیدترین و آخرین اخبار ایران و جهان - علمی-فناوری