زنان در تشخیص بیماری از روی چهره بهتر از مردان عمل میکنند
به گزارش «مدیکال اکسپرس[2]» (Medical Xpress)، در پژوهشهای پیشین، از شرکتکنندگان خواسته شده بود نشانههای بیماری را در چهره دیگران ارزیابی کنند؛ اما برخی از این پژوهشها از عکسهای دستکاریشده یا افرادی استفاده کرده بودند که در تصاویر به طور مصنوعی بیمار نشان داده شده بودند. در این پژوهش جدید[3]، پژوهشگران قصد داشتند بررسی کنند که آیا افراد واقعا بیمار_بهطور طبیعی_از سوی دیگران بیمار «به نظر میرسند» یا به عنوان شخصی «خسته و بیحال» ارزیابی میشوند یا نه و اینکه آیا این تشخیص براساس جنسیت متفاوت است یا خیر.
برای این منظور، تیم پژوهش ۲۸۰ دانشجوی کارشناسی (۱۴۰ مرد و ۱۴۰ زن) را بهکار گرفت تا ۲۴ عکس را ارزیابی کنند. این عکسها شامل ۱۲ چهره متفاوت بودند که هر یک در دو وضعیتِ سلامت و بیماری ثبت شده بودند.
ارزیابیها بر اساس شش بُعد مرتبط با بیماری انجام شد، از جمله: بیخطر و امن به نظر رسیدن فرد، تندرستی، خونگرم بودن، هوشیاری، اجتماعی بودن و علاقمند به تعامل اجتماعی و مثبتبودن حالت چهره که همگی با مقیاس ۹ امتیازی «لیکرت» که در آن شرکتکنندگان شدت برداشت خود را عددگذاری میکردند سنجیده شدند. این ابعاد مختلف به پژوهشگران کمک کرد تا مواردی مانند اینکه آیا شرکتکنندگان احساس میکنند میتوانند به فردِ در عکس نزدیک شوند و اینکه آیا فرد شاد یا خسته به نظر میرسد را ارزیابی کنند.
نویسندگان پژوهش توضیح میدهند: «از آنجا که این ابعاد با یکدیگر همبستگی مثبت دارند و پیشتر نیز برای سنجش حساسیت به چهره بیمار به کار رفتهاند، ما با ترکیب این شش شاخص مرتبط، یک معیار کلی برای سنجش میزان بیحال و بیمار به نظر رسیدن چهرهها ایجاد کردیم. همچنین پیشبینی کردیم که جنسیت بتواند این برداشت کلی را پیشبینی کند؛ به طوریکه زنان در مقایسه با مردان، دقت بیشتری در تمایز میان چهرههای بیمار و سالم نشان دهند».
پس از تجزیه و تحلیل امتیازدهیهای شرکتکنندگان، پژوهشگران دریافتند که فرضیه آنها درست است؛ به طور متوسط، زنان نسبت به نشانههای بیماری در چهرهها حساستر بودند. این تفاوت کوچک بود؛ اما از نظر آماری معنادار و در سراسر مطالعه پایدار گزارش شد.
ریشههای احتمالی تکاملی ادراک بیماری
دو فرضیه غالب درباره اینکه چرا زنان ممکن است در تشخیص بیماری دقیقتر باشند وجود دارد. نخست «فرضیه مراقبتکننده اصلی» است که مطرح میکند در طول تاریخ، از آنجا که زنان بیشتر مسئول مراقبت از نوزادان و کودکان خردسال بودهاند، توانایی تشخیص بهتر بیماری در آنها تکامل یافته است. در سطح نظری، شناسایی نشانههای غیرکلامی بیماری میتواند به زنان کمک کند بیماری را در نوزادان و کودکان خردسال سریعتر تشخیص دهند و در نهایت این توانایی، بقای فرزندان آنها را افزایش میدهد.
فرضیه دیگر «اجتناب از آلودگی» نام دارد. این فرضیه بیان میکند که زنان در مقایسه با مردان، به طور کلی سطوح بالاتری از احساس انزجار را تجربه میکنند.
نویسندگان پژوهش مینویسند: «این تفاوتها احتمالا ناشی از دورههای مکرر سرکوب سیستم ایمنی در طول عمر باروری زنان است؛ دورههایی که هم در دوران بارداری و هم در فاز «لوتئال» چرخه ماهانه (در انتظار بارداری) رخ میدهد. بنابراین، به طور کلی، ممکن است فشار انتخابی بیشتری برای پرهیز از بیماری بر زنان نسبت به مردان وارد شده باشد».
پژوهشگران توضیح میدهند که این پژوهش به دانشجویان کارشناسی محدود بوده است و ممکن است نتایج آن به جمعیتهای گستردهتر قابل تعمیم نباشد. همچنین، شاخصهای دیگری از بیماری مانند صدا و وضعیت بدنی در این پژوهش لحاظ نشدهاند. تصاویر مورد استفاده تنها شامل چهرههای ثابت و برشخورده بودند. این نشانههای اضافی ممکن است ادراک بیماری را به درجات متفاوتی تحت تاثیر قرار دهند.
∎[4][5]References
- ^به گزارش خبرگزاری - (sahebkhabar.ir)
- ^مدیکال اکسپرس (medicalxpress.com)
- ^پژوهش جدید (www.sciencedirect.com)
- ^∎ (sahebkhabar.ir)
- ^ (sahebkhabar.ir)
Authors: صاحبخبران - جدیدترین و آخرین اخبار ایران و جهان - علمی-فناوری