ورا روبین؛ رصدخانه‌ای که رازهای پنهان منظومه شمسی را آشکار می‌کند
به گزارش گروه علمی ایرنا[1] از وبگاه ارث، میلیون‌ها سیارک، دنباله‌دار و سیاره کوچک که قبلاً دیده نشده‌اند، به‌زودی در معرض دید قرار می‌گیرند و دقیق‌ترین چشم‌انداز کیهانی را به ما ارائه خواهند داد.
رصدخانه ورا روبین (Vera C. Rubin Observatory)، در کوه سِرو پاچون در شمال شیلی که به‌زودی تکمیل می‌شود، در قلب این موفقیت قرار دارد. این مرکز پس از بهره‌برداری کامل، به دانش ما درباره آنچه «اجرام کوچک» منظومه شمسی نامیده می‌شود، وسعت چشمگیری خواهد بخشید.
این اجرام کوچک همه‌چیز را شامل می‌شوند: از سیارک‌های نزدیک به زمین گرفته تا اجرام دوردست در کمربند کویپر؛ بقایای تولد سیارات بیش از ۴.۵ میلیارد سال پیش.
بررسی دقیق آسمان
رصدخانه ورا روبین، تلسکوپ سیمونی سروِی (the Simonyi Survey Telescope)، که ابزاری ۸.۴ متری با طراحی نوآورانه سه‌آینه‌ای است، را در خود جای داده است.
دوربین اِل‌اِس‌اِس‌تی، بخشی از طرح بررسی میراث فضا و زمان (the Legacy Survey of Space and Time)، بزرگ‌ترین دوربین دیجیتالی است که تاکنون برای نجوم ساخته شده است. این دوربین دارای ۳.۲ گیگاپیکسل و میدان دید ۹.۶ درجه مربع، حدود ۴۵ برابر اندازه ماه کامل، است.
طی ۱۰ سال، این سیستم به طور مکرر کل آسمان مرئی را اسکن و یک تایم‌لپس پویا از فعالیت‌های آسمانی ثبت و هر شب حدود ۲۰ ترابایت داده تولید خواهد کرد.
در منظومه شمسی چه خواهیم یافت؟
اخترشناسان برای پیش‌بینی آنچه روبین آشکار خواهد کرد، سورچا را طراحی کردند که یک شبیه‌ساز متن‌باز منحصربه‌فرد است. سورچا برنامه رصد آسمان را خلاصه می‌کند و بهترین مدل‌های نحوه توزیع اجرام کوچک در منظومه شمسی را به کار می‌گیرد.
مِگ شوامب (Meg Schwamb)، پژوهشگر دانشگاه کوئینز بلفاست در ایرلند شمالی، که سرپرستی پژوهشگران در طراحی این نرم‌افزار را بر عهده داشت، گفت: یک نرم‌افزار شبیه‌سازی دقیق مانند سورچا بسیار مهم است.
وی توضیح داد: این نرم‌افزار به ما می‌گوید که روبین چه چیزی را کشف خواهد کرد و این امکان را برایمان فراهم می‌کند که بفهمیم چگونه باید آن را تفسیر کنیم. دانش ما درباره اجرام منظومه شمسی زمین، به سرعت و به صورت تصاعدی در حال گسترش است.
سورچا اولین ابزار در نوع خود است که کل فرآیند تشخیص رصدخانه روبین، از تصویربرداری گرفته تا طبقه‌بندی اجرام را مدل‌سازی می‌کند. این ابزار به پژوهشگران اجازه می‌دهد تا تخمین بزنند که رصدخانه پس از شروع اسکن، چه تعداد و چه نوع اجرامی را پیدا خواهد کرد.
سرنخ‌هایی در فضا
منظومه شمسی فقط خانه هشت سیاره و قمرهای آن‌ها نیست؛ بلکه شامل ده‌ها میلیون جرم کوچک است که در کنار آن‌ها شکل گرفته‌اند. این بقایای یخی و سنگی مانند فسیل‌ها عمل می‌کنند و سرنخ‌هایی را درباره چگونگی تشکیل سیارات، نحوه مهاجرت سیاره‌ای و حتی اینکه زمین چگونه صاحب آب و مواد آلی شد، حفظ می‌کند.
جیک کورلندر (Jake Kurlander)، دانشجوی دکتری در دانشگاه واشینگتن، گفت: ترکیب بی‌نظیر وسعت و عمق روبین، آن را به یک ماشین اکتشاف منحصربه‌فرد و مؤثر تبدیل می‌کند.
وی افزود: برای شناسایی ۱.۵ میلیون سیارک اول، ۲۲۵ سال مشاهده نجومی لازم است؛ در حالی که روبین دو برابر این تعداد سیارک را در کمتر از یک سال شناسایی خواهد کرد.
Authors: صاحب‌خبران - جدیدترین و آخرین اخبار ایران و جهان - علمی-فناوری