پرینت

از چراغ راهنمایی تا برج‌های هوشمند؛ نفوذ هوش مصنوعی در زندگی شهری

on .

از چراغ راهنمایی تا برج‌های هوشمند؛ نفوذ هوش مصنوعی در زندگی شهری

شهر‌های هوشمند دیگر صرفا یک ایده علمی-تخیلی نیستند؛ آنها به واقعیتی تبدیل شده‌اند که در آن هوش مصنوعی قلب تپنده مدیریت شهری است. از بهینه‌سازی ترافیک و مصرف انرژی تا نظارت امنیتی و مدیریت بحران، هوش مصنوعی در حال تغییر شکل زندگی شهری است اما ورود گسترده فناوری‌های هوشمند، پرسش‌های جدی درباره حریم خصوصی، تمرکز قدرت و شفافیت تصمیمات الگوریتمی ایجاد کرده است.

به گزارش برنا، این گزارش به بررسی پروژه‌ها و سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی در شهرها، فرصت‌ها و چالش‌های آنها و پیامد‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی استفاده از هوش مصنوعی در زندگی شهری می‌پردازد.

مدیریت ترافیک هوشمند؛ کاهش زمان توقف و مصرف سوخت

یکی از شاخص‌ترین کاربرد‌های هوش مصنوعی در شهر‌های هوشمند، کنترل ترافیک و بهینه‌سازی مسیرها است. سیستم‌های هوشمند ترافیکی با تحلیل داده‌های زنده از دوربین‌ها، حسگر‌ها و اپلیکیشن‌های حمل و نقل، جریان خودرو‌ها را پایش می‌کنند و چراغ‌های راهنمایی را بهینه می‌سازند.

نمونه موفق این رویکرد، سیستم Surtrac در پیتسبورگ است. این سیستم با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی، چراغ‌های بیش از ۵۰ تقاطع را مدیریت می‌کند و توانسته زمان توقف خودرو‌ها تا ۴۰ درصد و مصرف سوخت تا ۲۶ درصد کاهش دهد. پروژه‌های مشابه در چین و سنگاپور نیز در حال اجرا هستند و علاوه بر کنترل خودروها، به پیش‌بینی ازدحام‌ها و تنظیم مسیر حمل و نقل عمومی کمک می‌کنند.

هوش مصنوعی همچنین می‌تواند مسیر اتوبوس‌ها و قطار‌ها را بر اساس تقاضای لحظه‌ای تنظیم کند و ازدحام در ساعات اوج مصرف را کاهش دهد. این سیستم‌ها تجربه سفر شهری را بهبود می‌بخشند و هزینه‌های انرژی و سوخت را کاهش می‌دهند.

بهینه‌سازی مصرف انرژی با هوش مصنوعی

هوش مصنوعی نه تنها در ترافیک، بلکه در مدیریت انرژی شهری نیز تحولی عظیم ایجاد کرده است. ساختمان‌های هوشمند و شبکه‌های انرژی متصل به هم، با تحلیل داده‌های مصرف، میزان برق، آب و گرمایش را بهینه می‌کنند.

نمونه‌ای موفق، پروژه Grid۴C در اروپا است. این سیستم با تحلیل داده‌های انرژی ساختمان‌ها و شبکه‌های شهری، مصرف برق را کاهش داده و انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را کم کرده است. هوش مصنوعی همچنین می‌تواند تولید انرژی از منابع خورشیدی و بادی را پیش‌بینی کرده و میزان ذخیره‌سازی انرژی را تنظیم کند تا بهره‌وری افزایش یابد.

با این حال، جمع‌آوری داده‌های دقیق مصرف انرژی، چالشی بزرگ در حوزه حریم خصوصی و دسترسی به داده‌های شخصی شهروندان ایجاد می‌کند. این داده‌ها اگر در دست اشتباه بیفتند، می‌توانند ابزار کنترل یا سوءاستفاده قرار بگیرند.

هوش مصنوعی و امنیت شهری

یکی از بحث‌برانگیزترین حوزه‌های کاربرد هوش مصنوعی، پایش امنیتی و نظارت عمومی است. سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند رفتار‌های مشکوک را شناسایی کرده، افراد تحت تعقیب را رهگیری و واکنش سریع به حوادث را ممکن کنند.

در چین، شهر‌هایی مانند شنژن و پکن از سیستم‌های نظارت تصویری هوشمند استفاده می‌کنند که با تحلیل ویدئو‌های زنده و تشخیص چهره، امنیت عمومی را افزایش می‌دهند. در لندن و نیویورک نیز سیستم‌های مشابه آزمایش می‌شوند و توانسته‌اند جرایم کوچک و سرقت‌ها را کاهش دهند.

با این حال، استفاده گسترده از این فناوری‌ها نگرانی‌های جدی درباره تمرکز قدرت و تجاوز به حریم خصوصی شهروندان ایجاد می‌کند. تصمیمات الگوریتمی ممکن است غیرشفاف باشند و امکان اعتراض یا اصلاح آنها محدود باشد. خطا‌های الگوریتمی یا سوگیری داده‌ها نیز می‌توانند منجر به ناعادلانه شدن تصمیمات امنیتی شوند.

نقش هوش مصنوعی در حمل و نقل عمومی

هوش مصنوعی همچنین تجربه حمل و نقل عمومی را متحول کرده است. سیستم‌های پیش‌بینی تقاضا، مدیریت ناوگان و مسیر‌یابی هوشمند، کارایی اتوبوس‌ها، قطار‌ها و تاکسی‌های شهری را افزایش داده‌اند.

در سنگاپور سیستم هوشمند حمل و نقل با تحلیل داده‌های لحظه‌ای، مسیر اتوبوس‌ها و زمان‌بندی قطار‌ها را تنظیم می‌کند تا ازدحام کاهش یابد. در سانفرانسیسکو، هوش مصنوعی برای مدیریت دوچرخه‌های اشتراکی و اسکوتر‌های شهری استفاده می‌شود و توزیع مناسب وسایل نقلیه را ممکن می‌سازد.

این فناوری‌ها هزینه‌های شهری را کاهش داده، مصرف انرژی را بهینه کرده و کیفیت زندگی شهروندان را افزایش می‌دهند، اما نیازمند جمع‌آوری داده‌های دقیق و لحظه‌ای کاربران هستند که چالش‌های حریم خصوصی را افزایش می‌دهد.

چالش‌ها و نگرانی‌ها

با تمام مزایای هوش مصنوعی در شهر‌های هوشمند، چند چالش اساسی وجود دارد:

حریم خصوصی: جمع‌آوری حجم عظیمی از داده‌های کاربران، نگرانی‌های قانونی و اخلاقی ایجاد می‌کند.

تمرکز قدرت: الگوریتم‌ها و سیستم‌ها در دست دولت‌ها یا شرکت‌های بزرگ متمرکز شده و شفافیت کمی دارند.

اعتماد عمومی: شهروندان ممکن است نسبت به استفاده هوش مصنوعی برای نظارت و مدیریت زندگی روزمره بدبین شوند.

سوگیری و خطا: الگوریتم‌ها ممکن است نادرست عمل کنند یا داده‌های سوگیرانه، تصمیمات ناعادلانه ایجاد کنند.

برای مثال، سیستم‌های تشخیص چهره در برخی کشورها، افراد بی‌گناه را به اشتباه شناسایی کرده‌اند و اعتراضات عمومی ایجاد کرده‌اند.

آینده شهر‌های هوشمند

آینده شهر‌ها بدون شک هوشمندتر، بهینه‌تر و کم‌هزینه‌تر خواهد بود، اما موفقیت این تحول وابسته به تعادل میان نوآوری و حقوق شهروندان است. چارچوب‌های قانونی شفاف، شفافیت الگوریتم‌ها و مشارکت عمومی در طراحی سیستم‌ها، کلید موفقیت خواهد بود.

شهر‌های آینده می‌توانند با مدیریت هوشمند ترافیک، مصرف بهینه انرژی و امنیت افزایش‌یافته، تجربه زندگی شهری را متحول کنند. اما این دستاورد‌ها تنها زمانی پایدار خواهند بود که فناوری در خدمت شهروندان و شفاف باشد و نه ابزار کنترل یا سوءاستفاده.

هوش مصنوعی به‌طور جدی تجربه زندگی شهری را دگرگون کرده است. از بهینه‌سازی ترافیک و مدیریت انرژی تا امنیت و حمل و نقل عمومی، هوش مصنوعی امکانات بی‌سابقه‌ای فراهم کرده است. با این حال، چالش‌های حریم خصوصی، تمرکز قدرت و شفافیت الگوریتم‌ها نباید نادیده گرفته شود. شهر‌های هوشمند موفق، آنهایی خواهند بود که نوآوری‌های هوش مصنوعی را با حفاظت از حقوق شهروندان و شفافیت تصمیم‌گیری‌ها ترکیب کنند و تجربه‌ای امن و پایدار برای همه فراهم آورند.

انتهای پیام/

Authors: صاحب‌خبران - جدیدترین و آخرین اخبار ایران و جهان - علمی-فناوری

آخرین اخبار چند رسانه ای

پیشنهادات امروزمون چیه؟

ads
ads2