یادگیری مصنوعی خیال خامی بیش نیست

جوان آنلاین: کیمیایی اسدی در کانال تلگرامی خود نوشت: ادعا شده که می‌توان یک چیپس یا تراشه الکترونیکی را در مغز تعبیه کرد تا شخص ناگهان زبان جدیدی یاد بگیرد امری که از نظر فیزیولوژی و ژنتیک مغز امکان ندارد. بعد از زمان طفولیت و با رشد مغز ژن‌های برقراری اتصالات راه دور در مغز از کار می‌افتند، و هیچ طریق محتملی برای برقراری ارتباطات راه دور، بین نواحی مغز دورتر از شبکه‌های یکی دو میلی‌متر نزدیک بهم وجود ندارد. این امر در استفاده از تزریق سلول‌های بنیادی ترشح‌کننده دوپامین به ناحیه پوسته‌ای شکمی نشان داده شده که سعی در درمان بیماری پارکینسون کرده‌اند. این سلول‌ها قادر به برقراری ارتباط با بقیه مغز نداشته‌اند و درمان‌ها شکست خورده‌اند. به همین جهت اگر کری یا کوری قابل درمانی در نوزادان هست باید هر چه زودتر در یکی دو سال اول عمر شنوایی یا بینایی برقرار شود، وگرنه بعد از این دوران بحرانی دیگر مغز قادر به ایجاد نمایانگران از محرکات شنوایی یا بینایی با پلاستیسیته نخواهد بود، که به‌طور سلسله مراتبی با اتصالات راه دور از نواحی قشر‌های اولیه تا شبکه‌های همگرایشی تولیدکننده نمایانگران در قشر‌های همبسته کننده، باید اتصالات راه دوری را برقرار کند. در مورد یادگیری و بیان زبان جدید پیچیده‌ترین راه از قشر شنوایی اولیه در لوب گیجگاهی تا ناحیه بروکا در قشر پیشانی لازم می‌آید که با یک تراشه الکترونیکی به هیچ‌وجه قابل ترتیب دادن نیست. اگر کری نوزادان هم تا چند سال ادامه پیدا کند کودک توان فهم کلمات و صحبت کردن را برای همیشه از دست می‌دهد. در حال طبیعی در مغز شیرخواران سالم با فعال بودن ژن‌های برقرارکننده اتصالات راه دور سه تا چهار سال طول می‌کشد تا زبان مادری یاد گرفته شود، یادگیری مصنوعی خیال خامی بیش نیست.