برگزاری بزرگداشت‌ها، گفتمان‌سازی و ترویج فرهنگی است

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما^[2]؛ محمدحسین امید در همایش بزرگداشت استاد باستانی پاریزی گفت: بزرگداشت بزرگان دانشگاه تهران، در واقع بزرگداشت دانشگاه تهران است.

رئیس دانشگاه تهران گفت: من فقط می‌توانم در توصیف ایشان بگویم که، تاریخدانی داستان‌گو، پژوهشگری ادیب و استادی فرزانه با قلبی مردم‌دوست بودند و به نظرم می‌رسد، اینها اوصافی است که می‌توان درباره استاد باستانی پاریزی استفاده کرد.

امید افزود: استاد باستانی پاریزی از پس تاریکی‌های تاریخ پرفراز و نشیبی که این سرزمین دارد، امیدواری‌های را استخراج و بیان کرده‌اند و تلاش ایشان بر این بود که این تاریخ و تاریخ خوانی، جذاب، همگانی و مردم‌پسند شود و ایشان در این موضوع موفق بودند.

رئیس دانشگاه تهران، طنزگویی را یکی دیگر از ویژگی‌های استاد باستانی پاریزی برشمرد و گفت: «ایشان تاریخ را با ادبیات و طنز تلطیف می‌کردند و آثار ایشان هم بیانگر این موضوع است و در واقع ایشان، نه تنها با از پاریز تا پاریس، بلکه با سایرآثار خود، خوانندگان را به عمق این سرزمین بردند و من پیشنهاد می‌کنم، دانشجویان آثار ایشان را بیشتر مطالعه کنند تا هم لذت ببرند، هم درس بگیرند و در آینده، باستانی پاریزیهای زیادی را در این دانشگاه تربیت کنیم و تحویل جامعه بدهیم.»

امید با اینکه، تاکید بر وحدت ملی کشور، یکی دیگر از ویژگی‌های استاد باستانی پاریزی بود، اظهار داشت: آشنایی با فرهنگ کهن ایرانی و فرهنگ‌های بومی در مناطق مختلف و اعتقاد به اینکه این فرهنگ‌ها همانند یک رنگین کمان ایران، فرهنگ ایران را ساخته‌اند در آثار ایشان بسیار شاخص است. همچنین ساده‌نویسی ویژگی شاخص بعدی آثار استاد است که به نظر من –البته در ادبیات سررشته ندارم- همین موجب جذابیت آثار ایشان است که دانش تخصصی و موضوعات عمیق را با زبان ساده‌ای بیان می‌کنند که برای همه قابل فهم و لذت بخش باشد.

رئیس دانشگاه تهران گفت: این عشق و علاقه استاد به دانشگاه تهران، هم در آثار و نوشته‌های ایشان مشهود است و هم زمانی که بنده مسئولیت معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه را داشتم، هر زمان از ایشان دعوت می‌کردیم استقبال می‌کردند و در جمع دانشجویان حضور پیدا می‌کردند و همواره با اشتیاق و شوق فراوان، از دانشگاه تهران نام می‌بردند و به حضور خودشان در دانشگاه افتخار می‌کردند.

دکتر امید در پایان با قدردانی از برگزارکنندگان این همایش، گفت: «امیدوارم اینگونه بزرگداشت‌ها برای همه بزرگواران، وقتی در قید حیات هستند برگزار شود و کسانی هم که در قید حیات نیستند، یادشان را زنده نگه داریم و این بزرگداشت‌ها و زنده نگه داشتن یاد بزرگان یک نوع گفتمان سازی و ترویج فرهنگی است؛ چرا که جوانان ما بدانند اگر بزرگ شدند، بزرگی آنان همیشه در ذهن‌ها خواهند بود و کسانی هستند که این بزرگی را پاس بدارند و بزرگ بدارند و همه اینها در حیات این ملت و در توسعه حیات ملت و دانشگاه نقش خواهد داشت.»

جواد اصغری، رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران نیز، در آغاز این همایش با خیرمقدم به شرکت کنندگان در این همایش گفت: «مایه افتخار و خرسندی است که امروز در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، در آئین بزرگداشت صدسالگی تولد یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ‌نگاری و نثر فارسی معاصر گرد هم آمده‌ایم؛ استادی که نام او نه تنها در فضای علمی ایران، بلکه در چشم‌انداز مطالعات ایرانشناسی نیز جایگاهی ممتاز دارد.»

رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، افزود: «او تاریخ ایران را نه از منظر روایت‌های خشک و تقلیل یافته، سیاست زده، یا از منظر تحولات سیاسی صرف، بلکه به‌مثابه زیست تاریخی یک ملت روایت می‌کرد؛ تاریخی که در آن سیاست، اقتصاد، فرهنگ، طنز، شکست و امید درهم تنیده‌اند. برای او پاریز و پاریس و خاتون هفت قلعه، نای هفت‌بند، آسیای هفت سنگ و اژدها و کوچه و آسمان، مهم‌تر از هر نام دیگری بود که عموم مورخان را به خود جلب کرده و می‌کند. در آثار پرشمار او، ما با شیوه‌ای از تاریخ‌نگاری روبه‌رو هستیم که هم واجد دقت و هم برخوردار از نثری زنده، روایت محور و انسانی است؛ شیوه‌ای که می‌تواند برای مخاطبان جهانی نیز تصویری واقعی و چندلایه از ایران ارائه دهد.»

گفتنی است، این همایش پس از سخنرانی‌های افتتاحیه، با یک سخنرانی کلیدی و چهار نشست با حضور و سخنرانی شرکت کنندگانی از ایران، ترکیه، پاکستان، افغانستان، گرجستان، اتریش، استونی و فرانسه در دو نوبت صبح و عصر ادامه یافت.