رنگارنگ‌ترین تصویر کیهانی

به گزارش خبرگزاری - ^[1]رنگ‌هایی از عمق زمان همان‌طور که حتماً می‌دانید وقتی می‌گوییم تصویرثبت شده فاصله‌ای معادل 4.3 میلیارد سال نوری با ما دارد یعنی چیزی که می‌بینیم مربوط به 4.3 میلیارد سال قبل است که نورش تازه به ما رسیده. پس این تصویر رنگارنگ مربوط به زمانی است که حتی سیاره زمین به شکل امروزی‌اش نبوده. رنگ‌های موجود در این تصویر، به نشان دادن فاصله کهکشان‌ها از هم کمک می‌کنند. آن دسته از کهکشان‌هایی که نزدیک‌تر و فعال‌ترند متمایل به آبی‌اند، در حالی که کهکشان‌های قرمز دورترند. این تصویر از راه جمع‌آوری نور مرئی و فروسرخ به‌وسیله هر دو تلسکوپ‌ تهیه شده است. تصویربرداری اصلی را هابل در سال ۲۰۱۴ کرد که در آن، تصویر برخی از کم‌نورترین و جوان‌ترین کهکشان‌های تاکنون کشف‌شده ثبت شد و سپس با داده‌های فروسرخ [تلسکوپ فضایی جیمز] وب ترکیب شد تا هرچه عقب‌تر به گیتی اولیه نگاه انداخته شود. فایده ثبت این تصویر بی‌نظیر پژوهشگران علاوه بر ساختن این تصویر شگفت‌انگیز اکنون در حال بررسی داده‌هایی‌اند که در ایجاد این تصویر استفاده شده است تا این خوشه کهکشانی و اهمیت احتمالی آن را برای گیتی، واکاوی کنند. از رصدهای [تلسکوپ فضایی جیمز] وب می‌توان برای یافتن «اجرام گذرا»‌ استفاده کرد؛ اجرامی که روشنایی آن‌ها با گذشت زمان تغییر می‌کند. در این تصویر، حدود ۱۴ جرم گذرا وجود دارد که اغلب آن‌ها احتمالا ستارگان منفردند که روشن‌تر می‌شوند؛ گمان می‌رود که تعداد کمی از آن‌ها نیز ابرنواختر باشند. پدیده‌ای که دانشمندان را متحیر کرد یکی از اجرام شگفت‌انگیز این تصویر موترا نام‌گذاری شده است. این جرم با فرایندی به نام همگرایی گرانشی تا ۴۰۰۰ برابر بزرگ‌نمایی شده است و این شایان توجه است، چون هم در تصویرهای جدید [جیمز] وب و هم در عکس‌های اصلی هابل وجود داشت. دانشمندان هنوز نمی‌دانند چگونه ممکن است چنین چیزی رخ دهد، زیرا هم‌ترازی خوشه‌های کهکشانی و ستاره‌ها که برای بزرگ‌نمایی بسیار ضروری است، حساس و ظریف است و انتظار می‌رود که تغییر کند. به نظر دانشمندان، یک توضیح احتمالی برای این پدیده، وجود یکی دیگر از اجرام مشاهده‌نشده است که ممکن است به میزان یک میلیون مرتبه بزرگ‌تر از خورشید ما باشد و هنوز ناشناخته است. جزئیات این یافته‌ها در دو مقاله جدید آمده است؛ یکی در «آستروفیزیکال ژورنال» و دیگری مقاله‌ای است که اکنون در «آسترونومی اند آستروفیزیکس» منتشر شده است.∎^[2]​^[3]