زبان‌هایی به قدمت تاریخ | ۶ زبان باستانی دنیا که هنوز زنده‌اند

همشهری آنلاین^[2]: زبان یکی از کهن‌ترین ابزارهای ارتباطی بشر است؛ پلی میان نسل‌ها که دانش، فرهنگ، سنت و هویت را منتقل کرده است. اگرچه در گذر هزاران سال، بسیاری از زبان‌ها از بین رفته‌اند و زبان‌های تازه‌ای پدید آمده‌اند یا از دل زبان‌های کهن جوانه زده‌اند اما هنوز هم زبان‌هایی وجود دارند که از هزاران سال پیش تا امروز در گفت‌وگوهای روزمره، کلاس‌های درس یا آیین‌های مذهبی ماندگار بوده‌اند و همچنان برای برقراری ارتباط بین مردم به کار می‌روند.
در این گزارش نگاهی داریم به هفت زبان کهن که ریشه‌های آنها هزاران سال پیش شکل گرفته، اما همچنان در گوشه و کنار جهان زنده‌اند و میلیون‌ها نفر به آنها سخن می‌گویند.

فارسی؛ زبانی به قدمت ۲۵۰۰ سال

فارسی یا Farsi از کهن‌ترین زبان‌های هندواروپایی است که امروز در ایران، افغانستان و تاجیکستان با گویش‌های متنوع استفاده می‌شود. این زبان مسیر طولانی از فارسی باستان تا فارسی میانه و در نهایت فارسی امروز را پیموده است.

آرامی؛ زبان سه‌هزار ساله

زبان آرامی که از سوریه باستان برخاسته، به میانرودان، شامات و شبه‌جزیره سینا گسترش یافت. آرامی زبانی سامی به شمار می‌رود و حدود سه هزار سال پیشینه دارد.

بیشتر بخوانید:

یونانی؛ زبان فیلسوفان و دانشمندان

یونانی با پیشینه‌ای بیش از سه هزار سال، زبان اندیشمندان بزرگ جهان باستان بوده است. این زبان بعدها زبان مشترک مدیترانه و زبان رسمی امپراتوری بیزانس شد.

چینی؛ از خط باستانی تا زبان میلیاردها نفر

چینی یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های نوشتاری جهان است. نخستین کتیبه‌های شناخته‌شده آن به ۱۲۵۰ پیش از میلاد بازمی‌گردد. امروز، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان به شاخه‌های مختلف زبان چینی سخن می‌گویند.

سانسکریت؛ زبان خدایان

سانسکریت، زبان آیین‌های هندو، بودایی و جین، قدمتی بیش از سه هزار سال دارد. بسیاری از متون مذهبی و ادبیات حماسی همچون مهابهاراتا و رامایانا به این زبان نوشته شده‌اند.

تامیل؛ کهن‌ترین زبان کلاسیک زنده

تامیل، زبان رسمی هند، سریلانکا و سنگاپور، حدود ۲ تا ۲.۵ هزار سال قدمت دارد. این زبان به‌عنوان قدیمی‌ترین زبان کلاسیک زنده جهان شناخته می‌شود و ادبیات غنی آن شامل شاهکارهایی مانند تیروکّورال است.