شب‌زنده‌داران باهوش‌ترند؟ حقایقی شگفت‌انگیز از تحقیقات جدید

بر اساس تحقیقات علمی، تفاوت عملکرد افرادی که شب‌زنده‌دار و کسانی که صبح‌زود بیدار می‌شوند، پیچیده‌تر از تصور رایج است. برخلاف باور عمومی که بیدار شدن زود هنگام را نشانه‌ای از نظم و موفقیت می‌داند، پژوهش‌ها نشان می‌دهند که شب‌زنده‌داران در زمینه‌هایی مانند خلاقیت، حل مسئله و سازگاری عملکرد بهتری دارند و سطح هوشیاری آنها در زمان‌های غیرمعمول بالاتر است.

به گزارش ایتنا^[2] و به نقل از Times Of India^[3]، این ویژگی‌ها به کرونوتایپ، یا همان الگوی طبیعی خواب و بیداری هر فرد، بستگی دارد که عمدتاً توسط ژنتیک، سبک زندگی و ریتم‌های فردی تعیین می‌شود. به گفته دکتر رها وست از دانشگاه امپریال لندن، این الگوها تأثیر مستقیمی بر عملکرد شناختی افراد دارند.

یک مطالعه معتبر که داده‌های بیش از ۲۶ هزار نفر را بررسی کرده، نشان می‌دهد افراد شب‌زنده‌دار در آزمون‌های شناختی از جمله هوش، استدلال و سرعت پردازش اطلاعات عملکرد بهتری نسبت به افرادی که صبح‌زود بیدار می‌شوند، دارند. اما افراد دارای الگوی خواب میانی نیز نسبت به صبح‌زودها بهتر عمل کرده‌اند.
 

با این حال، شب‌زنده‌داری عوارض جانبی دارد. مطالعات متعدد ارتباط آن با مشکلات متابولیکی مانند چاقی، قند خون بالا، کلسترول نامطلوب و مقاومت به انسولین و همچنین افزایش خطر بیماری‌های قلبی و مرگ‌ومیر را نشان داده‌اند. علت اصلی این مشکلات، عدم تطابق ساعت درونی بدن با برنامه روزمره است که به فشار مزمن بر سیستم متابولیک منجر می‌شود.

در سوی مقابل، افرادی که صبح‌زود بیدار می‌شوند، گرچه ممکن است در تست‌های شناختی امتیاز کمتری داشته باشند اما شاخص‌های سلامتی بهتری مثل شاخص توده بدنی پایین‌تر، قند و چربی خون بهتر و سلامت قلبی-عروقی بالاتری نشان می‌دهند.

تغییر الگوی خواب ممکن است چالش‌برانگیز باشد، اما پیروی از برنامه منظم خواب حتی اگر مطابق کامل با سن‌کرونوتایپ طبیعی نباشد، می‌تواند به بهبود هوشیاری، خلق‌وخو و برخی شاخص‌های متابولیک کمک کند.

در نهایت، هر فرد باید با توجه به ویژگی‌های زیستی و اهداف سلامتی خود، الگوی خواب مناسب خود را پیدا کند تا بهترین عملکرد شناختی و سلامتی را تجربه نماید.