پاداش خوش خدمتی
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم[2]، اعلام رسمی آرژانتین مبنی بر نامزدی رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، برای دبیرکلی سازمان ملل در دوره 2027 تا 2031 موجی از تحلیلها و تردیدها را درباره آینده این سازمان برانگیخته است. مسئله تنها یک انتخاب اداری نیست؛ بلکه پرسشی جدی درباره این است که آیا سازمان ملل درسالهای پیش رو به نهادی مستقل ومبتنی برحقوق بینالملل باقی خواهد ماند، یا به شکلی پررنگتر در مسیر سیاسیکاری ودوقطبیسازی جهانی قرارمیگیرد.
فاصله گرفتن از بیطرفی؛ سیگنال مهم برای آینده رهبری او
نحوه مدیریت گروسی درآژانس، بهویژه درتعامل با پرونده هستهای ایران، برای بسیاری از بازیگران منطقه و تحلیلگران بینالمللی نشانهای از فاصلهگیری او از بیطرفی فنی بوده است. گزارشهای جهتدار، اظهارنظرهای غیرمتعارف و سکوت درمقابل حملات به تأسیسات هستهای ایران این تصور را تقویت کرده که او در بزنگاهها، ملاحظات سیاسی برخی قدرتها را بر بیطرفی سازمان ارجحیت میدهد. اگر این الگو به دبیرخانه سازمان ملل منتقل شود، بعید است این نهاد بتواند نقش میانجی عادلانه خود را حفظ کند.
«نامزد غرب» و پیامدهای آن برای توازن قدرت
این که در رسانههای مختلف ازگروسی با عنوان «نامزد غرب» یاد میشود، صرفاً یک برچسب سیاسی نیست؛ بلکه بازتابدهنده این نگرانی است که انتخاب او میتواند توازنهای سنتی قدرت درسازمان ملل را برهم بزند. دبیرکل، هرچند اختیارات اجرایی نامحدودی ندارد، اما جهتگیریهای سیاسی و اولویتبندی موضوعات تحت نظر او شکل میگیرد. اگر این اولویتها بهطورمحسوس به سمت دیدگاههای واشنگتن وهمپیمانانش حرکت کند، کشورهای مستقل وغیرهمسو با غرب، وزن و نفوذ خود را درنظام چندجانبه از دست خواهند داد.
مواجهه با محورمقاومت؛ آیا سازمان ملل ابزارفشار میشود؟
کشورهای عضو محور مقاومت ــ ایران، عراق، لبنان، یمن و برخی گروههای سیاسی و اجتماعی درمنطقه ــ تجربههای مشابهی از نحوه برخورد گروسی در سالهای اخیر دارند. از نگاه آنان، او نهتنها در پرونده ایران جانبداری نشان داد، بلکه در قبال دولتهایی که نگاه مستقل دارند نیز رفتاری انعطافناپذیرتر اتخاذ کرده است. در صورت تصدی دبیرکلی، این نگرانی جدی وجود دارد که سازمان ملل، بهویژه در حوزههای حقوق بشری و قطعنامههای امنیتی، به ابزاری برای افزایش فشارهای سیاسی تبدیل شود. چنین روندی میتواند میزان بیاعتمادی به نهادهای بینالمللی را بیشترکند و فضای همکاری را تضعیف نماید.
محدود شدن صدای ملتهای منطقه
یکی ازنگرانیهای اصلی دولتها و افکار عمومی درخاورمیانه آن است که با انتخاب گروسی، انعکاس دیدگاه دولتها و ملتهای منطقه درسازمان ملل بیش از گذشته محدود شود. اگر گزارشدهیهای یکطرفه درآژانس الگوی رفتارآینده او باشد، احتمالاً مسائل مهم منطقهای با اولویتبندیهای جدید و کمتر همسو با واقعیتهای میدانی مطرح خواهد شد.
کم تحرکی گروسی درباره مسئله فلسطین
سابقه سکوت گروسی در برابر حملات به تأسیسات هستهای درمنطقه، بهویژه از سوی اسرائیل، موجب نگرانی جدی درباره اثراو بر پرونده فلسطین است. اگر دبیرکل سازمان ملل رویکردی همسو با دیدگاههای غربی داشته باشد، احتمالاً درمواجهه با نقض حقوق بشر و جنایت و نسل کشی رژیم صهیونیستی درفلسطین نیز کمتحرکی بیشتری مشاهده خواهد شد.
روابط کشورهای مستقل با سازمان ملل
کشورهایی که رویکردی مستقل از واشنگتن دارند، احتمالاً در دوره گروسی با فضای سختگیرانهتری روبهرو شوند. افزایش فشارهای گزارشمحور، طرح پروندههای سیاسی درقالب مسائل حقوق بشری و پیگیریهای نامتوازن در شوراهای تخصصی ازجمله سناریوهای محتمل است.
پیام گستردهتر برای نهادهای بینالمللی
نامزدی گروسی این پرسش را تقویت کرده که آیا سازمانهای بینالمللی بهطور کلی درحال فاصله گرفتن ازهویت فنی و نظارتی خود و تبدیل شدن به ابزارهای سیاست خارجی قدرتهای بزرگ هستند؟ اگر چنین روندی تثبیت شود، نظم چندجانبه جهانی تضعیف خواهد شد و کشورهای کوچکتر یا مستقل با فشارهای بیشتری روبهرو میشوند.
راهکار کشورهای مستقل
کشورهای مستقل تنها با تقویت همکاریهای منطقهای، افزایش وزن بلوکهای غیرغربی، ایجاد شبکههای رسانهای و دیپلماتیک تازه و استفاده از ظرفیت حقوق بینالملل میتوانند در برابر این روند ایستادگی کنند. گسترش ائتلافهای اقتصادی و سیاسی، بهترین راه برای حفظ صدای آنان در میان ساختارهای در حال تغییر جهانی است.
انتهای پیام/
∎[4][5]References
- ^به گزارش خبرگزاری - (sahebkhabar.ir)
- ^خبرگزاری تسنیم (www.tasnimnews.com)
- ^خراسان (sarasari.khorasanonlin.ir)
- ^∎ (sahebkhabar.ir)
- ^ (sahebkhabar.ir)
Authors: صاحبخبران - جدیدترین و آخرین اخبار ایران و جهان - علمی-فناوری